παντηλέγραφος

ο

τεχνολ. τηλεγραφική συσκευή με την οποία ήταν δυνατή η αναπαραγωγή στον τηλεγραφικό δέκτη τόσο τού κειμένου όσο και τών σχεδίων που προέρχονταν από τον αποστολέα τού σήματος.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. pantelegraphe < παν-* + τηλέγραφος].